Prachtig. Weer een bericht over de fietstunnel onder het Rijks op Parool.nl. Hoe heb ik al die weken zonder gekund? “Fietsers moeten mogelijk maanden wachten voor ze na de heropening onder het Rijksmuseum mogen fietsen” is de eerste zin. Je zou er toch bijna van gaan huilen, zo zielig voor die arme fietsers.
Anno 2012 biedt de fietstunnel haast voor niemand een snellere route. Sinds het Museumplein voor een groot deel van gras is, kun je ervanuit geen enkele hoek recht op af fietsen. We leven nu al jaren zonder het ding en ik vraag me af voor hoeveel mensen dat inhoudt dat ze al jaren eerder op hebben moeten staan, om op dezelfde tijd op hun werk te komen.
Het is in mijn ogen een luchtbel. Gestoeld op sentiment. ‘Het is de mooiste fietstunnel van de wereld’, hoor je vaak. Oké, maar het is ook een bijzonder aangenaam voetpad en tegenwoordig ook een hele fijne ingang tot een geweldig museum. Als fietsers die nuttige toepassingen in de weg zouden zitten, hoop ik dat het nooit meer een fietspad wordt.
De museumdirecteur en de stadsdeelvoorzitter van Zuid willen ook helemaal geen fietsers in de prachtige koepel. Terecht lijkt me. Het is te hopen dat de komende maanden worden gebruikt om echt verstandig naar het ‘probleem’ gekeken wordt. En dat er niet teveel geluisterd wordt naar ongefundeerd sentiment.
Lees ook:Fietsers onder Rijks blijven ongehinderd
Lees ook:En nu gaat het Van Gogh Museum ook verbouwen
Lees ook:Het is pas vreemd dat zo’n fietsenchip er niet al lang is
Lees ook:Vondelpark deels tijdelijk dicht
Lees ook:Fietstunnel Rijksmuseum gaat weer open, of toch niet?