Mijn vriendin heeft met voetbal wat Gargamel met smurfen heeft, ze haat het. Toch ging ze afgelopen zondag met me mee naar het Tobacco Theater in de Nes, voor Wenen van Geluk Live. Een avond vol herinnering aan de Champions League-finale van 1995, aan dat allesbeslissende puntertje van Patrick Kluivert. Waarom ging ze mee? Haar
Lees verder...Roman Mars legt in deze TEDtalk uit waarom Amsterdam de “most badass” vlag ter wereld heeft.
Lees verder...Het enorme hotel van Koolhaas, dat bij de RAI gaat verrijzen, is interessant. Mooi? Lelijk? Dat weet ik ik nog niet. Indrukwekkend. Verder ga ik nog niet. Mijn mening moet zich nog vormen. Het ziet er best tof uit. Pas als het er staat vel ik een oordeel. Ik ben Thierry Baudet niet. Op Radio1
Lees verder...Dat het juist aan het eind van dit tenenkrommende Ajaxseizoen precies twintig jaar geleden is dat Ajax de Champions League won, is haast tragikomisch. Wie weet had Frank de Boers woede-uitbarsting er mee te maken. Het verschil met zijn tijd wordt niet bepaald kleiner. Misschien maar beter als hij Wenen van Geluk niet gaat lezen.
Lees verder...Gisteravond zag ik een Facebookfoto van een vriend, verstuurd vanuit Paradiso. ‘Underworld’ was de droge mededeling. Underworld? Had ik daar ook geen kaartje voor? Ik zocht in mijn mailbox en vond. Inderdaad, sinds oktober al. Compleet vergeten. In de keuken zag ik het ook met blokletters op de kalender staan. Oké dan, het avondje dat
Lees verder...Kevin Spacey, of liever Frank Underwood, staat te glimmen onder een viaduct aan de Wibautstraat, dat ik lopend passeer. Onmiskenbaar een Kamp Seedorf, dat zie ik niet alleen omdat het er in grote letters bij staat. Een klein deeltje hangt los. (Het heeft dan wat weg van graffiti, maar het is opgeplakt.) Ik loop er
Lees verder...Laat ik eens heel positief beginnen. Dit zou best weleens de leukste geschiedenisles uit mijn leven geweest kunnen zijn. Van zo’n beetje alle losse onderdelen was ik wel op de hoogte, maar door de moord op de gebroeders de Witt in een verhaal met de successen van De Ruyter te zien, viel het kwartje. Het
Lees verder...Samba draagt veel elementen om een super deprimerende film te zijn. De mannelijke hoofdpersoon is een illegaal die, als hij niet vast zit, enkel met overleven bezig is. De vrouwelijke protagonist probeert om te gaan met haar burn out en lijkt verder ook een vrij onhandige relatie te hebben met het leven op deze planeet.
Lees verder...Tea Time is echt zo’n documentaire die aangeeft waarom het IDFA zo leuk is. Het was niet mijn keuze, en ook voor de vriend met wie ik meeging stond het slechts op de reservelijst. Andere films waren uitverkocht, dus werd het deze maar. De mooiste die ik dit jaar heb gezien. Aan de verhaallijn lees
Lees verder...Messi is de beste voetballer van het moment, punt. De verhaallijn van de docu is niet veel langer dan de titel. Het is maar goed dat Messi niet de beste accountant van de wereld is, zonder de vele actiebeelden was er bijzonder weinig aan geweest. De documentaire bestaat uit drie delen. Er zijn homevideobeelden van
Lees verder...(Pathé De Munt 9, zondag 23 november 2014) Een puber die bij Pathé De Munt per ongeluk deze IDFA-zaal was ingelopen, in plaats van bij zijn geplande Hollywood-block-buster, had zijn fout waarschijnlijk niet eens ontdekt. Chameleon is, zoals de regisseur op voorhand al aankondigde, echt zo’n film waar een bak popcorn bij hoort. Het enige
Lees verder...Act and Wind is een compilatie van beelden uit 134 films. Uit hun eigen context gehaald krijgen ze een nieuwe betekenis in een film die je ook een lange videoclip zou kunnen noemen. Prettig om naar te kijken en een feest der herkenning. Mooi om te zien hoe verschillende regisseurs met beeldtaal omgaan. Geen documentaire
Lees verder...From Caligari to Hitler gaat over de de Duitse – Weimar – cinema van tijdens het interbellum. Door de beelden en verhalen van films tussen de twee wereldoorlogen komt een verzwegen wereld boven water. De vergane Weimarrepubliek krijgt in de documentaire zowel een paradijselijke glans als een horrorgloed. Een wereld van grenzeloze mogelijkheden, decadentie, maar
Lees verder...Deze documentaire rauw noemen is een understatement en dat is een understatement. Meteen bekruipt je het idee dat je naar ongemonteerd materiaal zit te kijken. Om en om vertellen verschillende talking heads hun verhaal, afgewisseld door beelden van herdenkingsdiensten en opgravingen van lijken. Het past bij het onderwerp. Omgaan met de genocide in Rwanda. Een
Lees verder...De Zwarte Pietdiscussie vind ik op meerdere vlakken geweldig. Als middelbare schooldocent heb ik in het verleden vaak met vierdeklassers – om te oefenen met debatteren – gediscussieerd rond de stelling: “Sinterklaas wordt ingehaald door de Kerstman.” In 2014 is dit haast ondenkbaar. Zoiets als “gras is paars.” Het sinterklaasfeest is populairder dan ooit. Stellen
Lees verder...