Nu ik als uitsupporter in Camp Nou ben geweest, begin ik bijna waardering te krijgen voor ‘Vortum Mullem groet Ajax’-achtige spandoeken. Bijna dus hè, ze blijven vreselijk, maar bij FC Barcelona groet Barça alleen zichzelf en dat is nog veel erger. De tienduizenden dagjesmensen hebben niets anders te doen, dan dat als een zombie te laten gebeuren.
De vele fanstores in de stad vallen al in de categorie Mc Donalds, Burger King en Starbucks. Shirtjes met Messi zijn de Big Mac, Neymar is de Whopper. Zo’n ding is niet meer dan een modeaccessoire, onopvallend als een spijkerbroek. Zelfs rond het stadion.
Het omwisselpunt – om mijn uitkaart te laten scannen in ruil voor een kaartje – zat ten opzichte van het uitvak exact aan de andere kant van het stadion. In elk ander Europees stadion zou dit zeer onverstandig zijn, hier is het deel van het marketingplan. Het voordeel van elke ontbering van hartstocht is dat een knokpartij ook uitgesloten is. Waarom publiek van de tegenstander dan ook niet proberen te bedwelmen in FC Barcelonaworld?
Nog nooit heb ik zoveel wedstrijdsjaals gezien. Zo’n ding waar je mee aantoont dat je voor een bepaald potje komt, niet voor een club. Aanvankelijk dacht ik nog dat ze Barça – Ajax hier dus nog als een groot affiche zagen, maar al snel vertelden de apathische blikken het ware verhaal. Het concept van zo’n onsjaal kwam hier prima tot uiting.
De vele dagjesmensen hebben nu een souvenir van deze bewuste dag, een kaartje voor om je nek. Ik ben in Camp Nou geweest bij een specifieke wedstrijd. De Ajax-kant is niets meer dan een dagstempel. Ach ja, er moeten toch tweeëneenhalve Arena gevuld. Waarom ook niet?
Vervolgens zag ik vanuit de hoogst mogelijke rand in de verte de wedstrijd, zelfs de tv-kijker mag geen vermoeden krijgen van buitenstaanders. FC Barcelona speelde geweldig, Ajax had er weinig te zoeken. Een beetje lawaai – buiten ons vak – hoorde ik echter pas toen Messi gewisseld werd. De hoofdattractie had zijn werk gedaan. Het uitje was niet voor niks gemaakt.
De FC Barcelonaspelers dropen na het laatste fluitje direct van het veld, het simpele klusje was geklaard. Wij uitsupporters mochten gelijk met het thuispubliek naar buiten. Ergens wel mooi, eens niet dat eeuwige gezeur met stewards en politie te paard, maar de gelatenheid waar we instroomden was wel heel vlak. Als je al iets boven het lichte geroezemoes uit hoorde komen, was het Ajaxgerelateerd. Een buitenstaander – zonder wedstrijdsjaal – had ongetwijfeld een ander wedstrijdverloop gegokt.
Tussen de vele Messi- en Neymarshirtjes viel wel ineens die andere naam nog meer op. Die nog geen seconde heeft gespeeld. Met een temperament dat ze overduidelijk goed kunnen gebruiken. Zal mij benieuwen hoe lang Suarez het hier volhoudt.
Lees ook:Barça – Ajax werd gewonnen door het uitvak
Lees ook:Gezien bij IDFA: Messi
Lees ook:Mitsubishi Forklift Stadion
Lees ook:Ajax – Steaua Boekarest is erg betaalbaar
Lees ook:Ajax kijken wordt steeds obscuurder