Op Parool.nl vandaag een artikel over de peiling van Maurice de Hond naar het animo voor de Olympische Spelen van 2028. Hieruit blijkt dat een meerderheid van de Amsterdammers er tegen is, om over de landelijke weerstand maar te zwijgen.
Het zou ook best raar zijn als die Spelen na honderd jaar weer op een soortgelijke manier terugkeren. Hoewel alles verder is veranderd, bestaat nog steeds dat ouderwetse gastheerschap van één stedelijk gebied.
In 1928 was dat nog vanzelfsprekend. Het was nog niet zo’n massaal evenement. De reismogelijkheden waren nog beperkt. Voor de beste amateursporters van de wereld was het een gezellig samenzijn. En die ouderwetse Spelen zetten een stad nog, met relatief weinig gedoe, goed op de kaart.
De huidige Spelen moeten toch een stuk efficiënter kunnen.
Het zou mij tegenwoordig bijvoorbeeld logischer lijken om de wereld te verdelen in Olympische zones, met bijvoorbeeld heel Europa als gastheer van een bepaalde editie. Met tennis op Wimbledon, wielrennen in Parijs en atletiek in Berlijn – om maar lukraak wat te noemen -. Zo wordt geen enkele regio overdreven belast. Voor pure sportieve prestaties ook beter. Want zelfs ik, als leek, zie dat Olympische records zelden nog echte wereldrecords zijn.
Zo’n verandering zal dan misschien grote sentimentele weerstand oproepen, maar de weerstand van lokale bevolkingen zal ook alleen maar groeien. Amsterdam lijkt me echt geen uitzondering. Uit Engeland hoor je tegenwoordig ook behoorlijk wat wanklanken over de aankomende spelen.
Wat is er universeler dan een sportwedstrijd? Wat maakt het nog uit of iemand op een atletiekbaan in Beijing of in Athene staat? Deze chauvinistische sentimenten spelen bij de vier Grand Slam tennistoernooien ook nooit een grote rol.
Ook het feit dat de drie grote wielerronden zich beperken tot West Europa kent weinig weerstand. Zoiets moet voor het logge Olympische monster toch ook te bedenken zijn.
De Spelen zullen in welke opzet dan ook altijd iets magisch behouden. Het zal bij alle sporten, behalve voetbal, WK’s blijven ontstijgen.
Olympische Spelen in Amsterdam klinkt dan ook niet eens zo verkeerd, maar aan de daadwerkelijke uitvoering moet ik niet denken. Gastheerschap van het Olympische tafeltennistoernooi lijkt me meer dan genoeg.
In 2016 valt overigens pas de beslissing. In vijf jaar tijd gebeurt over het algemeen vrij veel. Hopelijk ook eens bij het IOC.
Lees ook:Opzet EK 2020 klinkt goed, met of zonder Amsterdam
Lees ook:“Olympische Spelen leveren Amsterdam niets op”
Lees ook:Kabinet vindt dat Amsterdam de Randstad beter moet promoten
Lees ook:Geen top basketball meer in Amsterdam
Lees ook:Aftellen naar de verjaardag van Sjaak Swart in het Olympisch