Het blijkt een succesvol jubileumjaar te worden in Artis. Althans als je naar de bezoekersaantallen kijkt. Her en der lees ik dat alle records op dit vlak worden verbroken. Maar is dit voor alle dieren ook zo feestelijk? Is zo’n negentiende eeuwse stadsdierentuin, die haast niet uit kan breiden, nog wel van deze tijd?
Natuurlijk is de band tussen mens en dier een gecompliceerde. De band tussen mens en mens is dat al. Iedereen die een uur economie heeft gehad op school weet dat als de huidige manier van wereldhandel niet verandert, de kloof tussen arm en rijk op deze planeet alleen maar zal groeien. Waar je wordt geboren bepaalt voor een groot deel de kansen die je krijgt. Je kunt dus moeilijk verwachten dat onze band met andere diersoorten wel eerlijk kan zijn?
En is een kat op drie hoog achter beter af dan een luipaard of een beer in een kooitje? Ik weet het niet. Ik weet wel dat het beter kan. Daarbij heeft Artis een belangrijke educatieve functie, dus zouden ze het goede voorbeeld moeten geven.
Maak desnoods ergens buiten de stad een dependance. Op een plek waar meer ruimte is. Dan kunnen de kleine dieren in de Plantagebuurt blijven en wijken de grote zoogdieren uit naar meer ruimte. Zoals dat bijvoorbeeld in Arnhem, bij Burger Zoo het geval is. Een veel mooiere dierentuin dan Artis en stukken diervriendelijker.
Maar helaas, ook op dit vlak zijn we verblind door de grote getallen. De infrastructuur richting Amsterdam is in Nederland nou eenmaal niet te overtreffen. Hier trek je – met al die andere omringende attracties – veruit de meeste mensen. De basis van economie. Grote getallen gaan altijd voor rechtvaardigheid. Dus behandelen we het voortbestaan van zoiets achterhaalds als Artis maar als een groot feest. Is dat het ook echt?
Lees deze column over het onderwerp
Lees ook:Girafje in Artis
Lees ook:Duizenden jaren beschaving brengen ons sigarenzaken met overdadig staatslotengeluk
Lees ook:Zonsverduistering in Artis
Lees ook:Gorilla geboren in Artis
Lees ook:Veel namen babyaap Artis