Als ik tot vandaag twintig jaar in coma had gelegen en zou lezen over de uitsupporters die niet welkom zijn bij PSV – Ajax dan had ik zeker gedacht dat het voetbalgeweld hier volkomen was geëscaleerd. Overal lees ik dat die lieve burgemeester zo zijn best heeft gedaan voor de supporters, maar dat geen enkele treinroute door werkzaamheden mogelijk bleek. Dat bussen geen optie zijn, zal dan wel hele duistere, hooligangerelateerde, redenen hebben.
Maar ik heb niet in coma gelegen. Ik weet dus dat voetbalgeweld zo goed als niet meer bestaat. Dat er bij de laatste PSV – Ajax ongeregeldheden waren, had ook niets met uit-, maar alles met thuissupporters te maken. Dus als er echt zulke onoverbrugbare problemen zijn met het vervoer lijkt het me logischer dat de PSV-fans niet welkom zijn.
Het stomste van deze bestuurlijke knulligheid is dat dit besluit best weleens als een boomerang terug zou kunnen slaan. In de eerste plaats zullen er al bovengemiddeld veel Ajaxsupporters tussen het thuispubliek in gaan zitten. Dat clubcardsysteem heeft z’n succes dan bewezen, maar jaren repressie maakt sluw. Verder lijkt het me sterk dat voetbalsupporters – die zich de afgelopen jaren, ondanks alle overdreven strenge maatregelen, voorbeeldig hebben gedragen – nog genoeg geduld hebben voor dit soort onzin.
En dan doel ik niet op een geweldsuitbarsting of iets dergelijks, hier lijken bestuurders inmiddels de grootste obsessie mee te hebben. Nee, ik heb het over iets dat voor beleidsbepalers veel erger is. Laten we de tijd die vrijkomt omdat we niet naar het voetballen mogen, besteden aan het ontmantelen van bestuurlijke onkunde. Dat kan niet moeilijk zijn.
Het mag nu duidelijk zijn dat zij geen hoge pet van ons op hebben, maar de Van Gijzels en Opsteltens stijgen nou ook niet bepaald in onze achting.
Lees ook:PSV’ers hebben geen coma nodig
Lees ook:Stadsdelen versus volksmond
Lees ook:Peter Bosz zit voor gevoel al vier seizoenen bij Ajax
Lees ook:Extra geld voor fietsenstallingen
Lees ook:Gratis OV op Koninginnedag voor treinreizigers