De commotie die is ontstaan naar aanleiding van een hooghartige column van een boekhandelaar in Bos en Lommer vind ik behoorlijk interessant. Naar aanleiding van het gratis droomboek ziet ze ineens ander soort mensen in haar zaak. “Ongeschoren, ongewassen, ongekamd, dik, uitgezakt, kreupel, rotte tanden, stinkend, met looprekken en hulpmiddelen die ik nog nooit eerder in mijn leven heb gezien, ruw, onbeleefd, nauwelijks pratend: soms steken ze alleen het bonnetje toe – ook wanneer ik met andere klanten bezig ben af te rekenen, totaal gespeend van enig gevoel voor sociale verhoudingen of omgangsregels.”
Naast veel gedoe op internet is een raam van de winkel beklad en is er een ruit ingegooid. Het legt een van de vele taboes in Nederland een beetje bloot. Het sociale klassenverschil. Meestal wordt dit hier weggemoffeld achter etniciteitsmoesjes. Er staan dan wat geslachtofferde Marokkanen, Surinamers, Turken, Polen en Roemenen voor. Maar bij dit voorval kunnen we er niet meer omheen. Opleiding, bestedingspatroon en sociale afkomst zorgen hier natuurlijk nog altijd voor de allergrootste kloof.
Ergens wel mooi dat een koningshuisgerelateerd project dit zo schaamteloos uit de doeken doet. De enige functie die dit instituut nog heeft, ons land helpen met haar identiteit, wordt zo prima vervuld.
In landen als het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en België, waar de aristocratie en het plebs veel duidelijker aanwijsbaar zijn, is het taboe uiteraard veel kleiner. Iets wat een samenleving zo duidelijk doordrenkt, kun je moeilijk onbespreekbaar noemen. Wij leven echter van oudsher in een veel socialistischere staat, vol handelsgeest. Hierdoor zijn ook onze rijken niet altijd even welgemanierd. Ons klassenverschil werkt daardoor wat subtieler, hoewel de columniste/boekhandelaar aardig haar best doet om dit te ontkrachten:
“Ik neem het ze niet eens kwalijk. Dit is echte armoede, zoals ik het eigenlijk nooit zie. Het onttrekt zich aan mijn waarneming: in Bos en Lommer liggen (nog) geen zwervers op straat en is er geen openlijk alcoholisme, er zijn geen junks en geen hoeren – dat zijn de uitwassen van de binnenstad, die natuurlijk veel aantrekkelijker is vanwege het grote aantal toeristen dat je kunt beroven of het vele nog prima eetbare voedsel dat overal in de vuilnisbakken wordt gegooid. En de armste mensen zitten binnen, blijkbaar. Of ze scharrelen door de Dirk van den Broek, of de Lidl.”
Lees hier haar hele column als je dat nog niet hebt gedaan. Voor mij was het een eye opener. Ik mag aannemen dat niemand die het gelezen heeft nog kan blijven volhouden dat maatschappelijke problemen veel met buitenlanders te maken hebben. De tekst maakt vooral duidelijk dat we elkaar eens in de ogen moeten gaan kijken.
Lees ook:Heerlijk weerzien met Lukoki bij PEC – Ajax
Lees ook:Een bezoekje aan de Starbucks aan het Rembrandtplein
Lees ook:Prima nieuw Ajax-uitshirt, als je van fluoriscerende marketing houdt
Lees ook:Mijn stokoude buurvrouw heeft het goed voor elkaar
Lees ook:Amsterdam volgens Lonely Planet op een na prettigste toeristenstad, tja