Gezien op het IDFA: My Afghanistan, Life in the forbidden zone

Het is ergens verdrietig dat de film My Afghanistan Life zo’n bijzondere film is. Een Deense filmmaker gaat naar het geboorteland van zijn ouders en geeft wat mensen die in oorlogsgebied wonen cameraatjes om hun dagelijks leven te filmen.

Als we al beelden zien van het gebied is dit doorgaans vanuit westers perspectief. Journalisten zijn veelal embedded bij een VN-leger, waardoor we Afghanen per definitie door een gekleurde bril zien.

In deze film is dat dus anders. Hoewel we ook veel oorlogsgeweld om de oren krijgen, zien we ook kinderen hele vrolijke spelletjes spelen. Families kissebissen om onbenulligheden en een boer die geniet van de vrijheid van het werk op zijn land. Je ziet kortom hele gewone mensen.

Het is jammer dat de media ons zo’n verwrongen beeld geven. My Afghanistan is heel verfrissend.  Het is te hopen dat een documentaire als deze niet tot in de eeuwigheid zo bijzonder blijft. Het zou wederzijds begrip, over de hele wereld, ongetwijfeld veel goed doen als we meer van elkaars dagelijks leven op de hoogte waren.

Voor nu: een erg bijzondere film dus.

Wanneer draait het nog op het IDFA?

Lees ook:Tropenmuseum betuigt liefde aan Afrika
Lees ook:Tentoonstelling Zwartboek in Filmmuseum
Lees ook:Prijs voor filmpje Amsterdamse Haven
Lees ook:Filmmuseum viert 60-jarige bestaan
Lees ook:Gezien bij Cinecenter: A most wanted man