Stoeltje 63: Luxe
(mijn column voor AjaxLife.nl)
Wat een luxe: inmiddels is het geroezemoes rond de Arena vlekkeloos overgegaan van de of naar de wanneer we kampioen worden kwestie. En wat een luxe: hoewel we met z’n allen een zeer matige pot voetbal hebben gezien, vermaakten we ons prima. Het begint bijna te wennen. Alsof de vooruitzichten altijd zo goed zijn geweest.
De uitkomst van deze wedstrijd stond al heel lang in de sterren geschreven. De ploeg die bijna alles wint na de winterstop tegen de ploeg die bijna alles verliest. Gek genoeg leidde dit bij beide teams tot dezelfde instelling: we hoeven ons best niet te doen, we winnen / verliezen toch wel.
Na vijf minuten moet ook het hele stadion overtuigd zijn geweest van de meest voorspelbare uitkomst. Zelfs de supporters in het uitvak, die sympathiek met grote vlaggen stonden te zwaaien. Het was zeer duidelijk dat FC Groningen niet was gekomen om Kenneth Vermeer beter te leren kennen. Dat het toch tot enkele ontmoetingen kwam, lag meer aan de nonchalance van Ajax en de keuze voor het bij vlagen slaapverwekkende lage tempo.
De onvermijdelijke doelpunten waren… lees verder op ajaxlife.nl
Lees ook:AZ verdient meer dan klepperdeklappend publiek
Lees ook:Houtje-touwtje-protest tegen 538-loos Museumplein op Koninginnedag
Lees ook:Ajax – FC Groningen is gelukkig geen potje tennis
Lees ook:Ajax-AZ een positieve draai geven, het kan
Lees ook:Vitesse had kampioen moeten worden, zie ik tegen Ajax