De centrale ingang van het CS is weer open, neem het voor lief en doe er niets mee

Vandaag werd de centrale ingang van het Centraal Station na jaren weer geopend, dus ging ik even kijken. Ik was toevallig in de buurt. Bij voorbaat al een mislukte expeditie blijkt. Zonder andere bestemming heb je op een station namelijk niks te zoeken. 

Eind negentiende eeuw hadden ze dat ook al door. Om toch wat aandacht te krijgen werden stations in binnensteden dus maar gebouwd als statige paleizen. Zo ook in Amsterdam.
Architect P.J.H. Cuypers had in de hoofdstad de extra moeilijkheid dat hij de Amsterdammers moest overtuigen dat het de moeite waard was om de stad af te sluiten van het geliefde IJ. Eeuwenlang de levensader van de stad.

Dat is hem goed gelukt. Die historische-havenstad-doder is een mooi gebouw. Ik voel er zelf  ook  een sterke band mee. Toen ik de hal op de oude vertrouwde manier inliep ging mijn blik automatisch naar de plek waar ooit het immense blauwe informatiebord hing. Ik zag een lege muur, met alleen zo’n ronde NS-klok. Een klein beeldscherm aan de rechterkant had de taak van het scherm overgenomen.
Het was meteen duidelijk dat er nog veel werk aan de winkel was. Verder mooi en herkenbaar, maar ik besloot meteen weer weg te gaan. Voor mij bestond het station helemaal niet. Ik was een indringer tussen al die gehaaste mensen op weg van A naar B. Mijn B zou dit nooit kunnen zijn.

Geruststellend wel. Bij al die verbouwingen en al die veranderingen blijft het simpelweg  een station. Ga er vooral niet doelbewust heen.

Lees ook:Uitzichtbederver Schreierstoren viert 123ste verjaardag
Lees ook:Flinterdunne optreden van Chase & Status in de Melkweg drukt me met neus op de feiten
Lees ook:Denken aan het Centraal Station tijdens het opruimen
Lees ook:Centraal zakt weg
Lees ook:Plan Amsterdam-Sloterdijk bestaat niet