Gezien bij Filmhallen: Michiel de Ruyter

CinevilleLaat ik eens heel positief beginnen. Dit zou best weleens de leukste geschiedenisles uit mijn leven geweest kunnen zijn. Van zo’n beetje alle losse onderdelen was ik wel op de hoogte, maar door de moord op de gebroeders de Witt in een verhaal met de successen van De Ruyter te zien, viel het kwartje. Het tijdsgewricht, de personages, vertrouwd gebakkelei in Den Haag. Droge middelbareschoolstof kwam tot leven.

Het Nederland van vandaag heeft een jeugd. De republiek die nooit een écht koninkrijk zou worden – niet in de zin van een land met een almachtige monarch althans – werd tastbaar. Juist door op veel fronten in de eenentwintigste eeuw te blijven. De Ruyter was duidelijk die gast van de Vomarreclame. Het taalgebruik was ook van nu. Juist door niet moeilijk te doen over dingen die we toch nooit zouden kunnen aanvoelen, drong de geschiedenis door.

Matig
Gelukkig ben ik geen echte filmrecensent, want dan zou ik een stuk harder moeten zijn. Naast de geschiedenisles blijft er van de verhaallijn namelijk weinig over. Er wordt zoveel verteld dat het meer aan een televisieserie doet denken. Geen enkele scene krijgt diepgang omdat er geen – of misschien juist teveel – keuzes worden gemaakt. Het lijkt of het hele verhaal, van een bepaalde periode, moet worden verteld.

Toch heb ik me dus geen moment verveeld. Ik werd behoorlijk de zeventiende eeuw ingezogen. Althans in een interpretatie ervan. Meer dan de helft zal uiteraard niet hebben geklopt. Ik weet heus wel waarom geschiedenislessen op het grote doek doorgaans leuker zijn. De waarheid speelt geen rol, maar daar trap ik met alle liefde in.

Het acteerwerk was ook sterk. Lullig doen over de Nederlandse film doe ik met liefde, maar dat gaat me aan de hand van Michiel de Ruyter niet lukken. De zeeslagen zagen er ook aardig uit. Hoewel de actie ook wat onder leek te sneeuwen door de drang naar veel uitleg binnen een te groot verhaal, kan ik niet ontkennen dat ik ook hier zeer geboeid bleef.

Een wat verwarrende ervaring dus. Ergens heb ik het idee dat ik een behoorlijk matig verhaal heb gezien. Maar ik heb er gewoon wel met volle teugen van genoten en van geleerd. Gewoon gaan zien dus.

Lees ook:Gezien bij Filmhallen: Kreuzweg
Lees ook:Gezien bij Cinecenter: The Danish Girl
Lees ook:Gezien bij IDFA: Manhunt
Lees ook:Drijf-inbioscoop op Pampus
Lees ook:Gaat Feyenoord Ajax helpen?

Geen reacties // Reageer

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Naam

Website

Het kan vijf minuten duren voordat nieuwe reacties zichtbaar zijn.

De volgende HTML tags en attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>