Van een objectieve eerste hap kon al lang geen sprake meer zijn. Uit Het Parool had ik al vernomen dat hij lekkerder zou zijn dan vorig jaar. Daarnaast moest ik me ook nog eens door oh’s, aah’s en mmm’s wurmen om bij de toonbank te komen. De gratis borrel ondermijnde tenslotte alles wat nog restte van mijn vakkundig oordeel. Jenever, haring, wapperende rood-wit-blauwe vlaggetjes. Misschien kon de overdosis folklore, op een doodgewone dinsdag, me nog redden, daar in de Utrechtsestraat, op de brug over de Prinsengracht.
Maar helaas, tegen deze heerlijke vettige haring ben ik niet bestand. Ik ben verre van een connaisseur, maar als veelgebruiker heb ik inmiddels wel wat vergelijkingsmateriaal.
Op mijn werk heet de vrijdagmiddagborrel De Bier en Haring Club. Dit houdt in dat ik zo’n beetje elke werkweek eindig met een harinkie. Het bier is altijd van de firma Grolsch, maar over de vis heersen verschillende standpunten. Mijn haringbeurten vervul ik aan het Beukenplein, simpelweg omdat daar de dichtstbijzijnde haringdealer zit. Wat principiëlere collega’s hebben zo hun redenen om elders hun plicht te volbrengen. Of ze kunnen het geklaag van mijn visboer niet aan, of ze vinden zijn waar inferieur. Ik heb de laatste jaren in ieder geval een diversiteit aan haring naar binnen laten glijden.
Mijn enige conclusie kan zijn dat de nieuwste Hollandse Nieuwe super lekker is. Vol, lekker vettig, gewoon zoals er overal over geschreven wordt. Sorry, ik kan er echt niet meer van maken.
De visboer op de brug verzekerde me overigens dat je er morgen ook nog een gratis borreltje bij krijgt. Probeer het ook gewoon. Lang leve de folklore.
Lees ook:Hoera, morgen weer Hollandse Nieuwe!
Lees ook:Brug of tunnel naar Ras-Amsterdammers in Almere?
Lees ook:Tijdens VVV – Ajax zie ik het, Siem de Jong is de beste voetballer van de Eredivisie
Lees ook:Fietsen over Amsterdam-Rijnkanaal
Lees ook:Oeverloze discussie over brug naar Noord