Hoe gaat een keurige Londense gemeenschap om met een zwerver in een busje, in de straat? Niemand wil verantwoordelijk zijn voor het wegsturen van een minderbedeelde, dus wordt ze gedoogd. Sterker nog, ze wordt van alle kanten vanalles toegestopt. Wel met Britse afstandelijkheid natuurlijk.
Het verhaal wordt gedragen door de aanwezigheid van hoofdrolspeelster Maggie Smith. Je ruikt de sterke lichaamsgeuren van haar onhygiënische straatbestaan door het scherm, terwijl je tegelijkertijd ook een dame uit de hoogste stand ziet, met bijbehorende hautaine houding. Ze maakt het zeer geloofwaardig dat buurtbewoners ondanks alles, naast angst en afschuw, ook altijd een vorm van respect voor haar behouden.
Schrijver
Voor de man bij wie ze uiteindelijk op de oprit belandt, is ze een studieobject. Hij is de schrijver van het verhaal. Hij verdeelt zich in twee personages, de belever en de verteller. Naar mijn smaak had dit niet onaardige foefje, iets minder uitgemolken gemogen.
Zeker geen onaardige film. Met een thema dat misschien heel jaren zeventig en vooral heel Engels wordt gepresenteerd, maar dat vooral universeel is. Het is bijvoorbeeld prima naar de vluchtelingendiscussie te vertalen. Hoe ga je daar als beschaafd buurtje mee om? Met schuld of met compassie?
Lees ook:Gezien bij Filmhallen: J. Kessels
Lees ook:Gezien bij Filmhallen: Michiel de Ruyter
Lees ook:Wat meer Madonna-Madness had wel gemogen
Lees ook:Gezien bij Tobacco Theater: Wenen van Geluk Live
Lees ook:Gezien bij Cinecenter: The Danish Girl