Niet Findlay, maar enige foto die ik gisteren maakte
Ik ben dol op London Calling. Eerlijk gezegd was ik compleet vergeten dat iemand weken geleden een kaartje voor me had gekocht, maar dat versterkte het alleen maar. Verrassing is, voor mij, het sleutelwoord van het mini-festival.
Veel en veel eerder dan gepland ging ik dus weg van het feestje waar ik was, maar ik werd beloond. Na het jas ophangen direct naar de kleine zaal waar een retestrak bandje speelde. Een stoot in rode catsuit was overduidelijk om wie het draaide. Het deed gelijk aan van alles denken. Mij schoot vooral de Yeah Yeah Yeah’s te binnen, beetje White Stripes, maar dit stoorde totaal niet.
Ze hadden duidelijk ook een oorspronkelijke sound. Hoe ze heetten wist ik uiteraard niet, gezien mijn morsige binnenkomst. Achteraf blijken ze Findlay te heten. Prima. Uit Londen. Nog beter.
Een goede binnenkomer en achteraf verreweg het beste optreden van de avond. Verder ook wel aardige dingen gehoord – voornamelijk in de kleine zaal – maar Findlay zal ook echt blijven hangen.
Uit deze tweet blijkt dat de zangeres het ook meer dan naar haar zin had.
Lees ook:Amsterdammer kampioen luchtgitaar
Lees ook:Troosteloze Roda – Ajax levert wel een overwinnaar op
Lees ook:Bij Yeasayer in Paradiso blijkt mijn kapsel na 25 jaar eindelijk hip te zijn
Lees ook:Melkweg breidt uit
Lees ook:Bioscoop trekt Ajaxpubliek