De overgang van december naar januari uitgebreid vieren is behoorlijk absurd. Zeker op het noordelijk halfrond. Het schooljaar is bijvoorbeeld niet eens halverwege. Het economische jaar heeft nog even te gaan. Jezus – op wie de jaartelling toch is gebaseerd – heeft ook zijn verjaardag al gevierd. Zelfs het schaatsseizoen is al in volle gang. En ook het voetbalseizoen is nog maar op de helft. Die terugblikken overal, die slaan dus nergens op.
Vooruitkijken is nu veel interessanter. Leuker ook. De uitkomst wordt hoe dan ook anders. Dat geeft me des te meer vertrouwen om maar wat te roepen.
Ajax wordt bijvoorbeeld gewoon weer kampioen. Onder Frank de Boer in de winterstop zo dicht bij de koppositie, de uitdaging is eigenlijk al weg. Gelukkig begreep de ploeg dat ook maar al te goed en verzuimde het wijselijk om al die kansen laatst in Utrecht te benutten. Knap en voor de spanning ook verstandig.
Vitesse mist Bony al tijdens de Afrika Cup en wie weet ook daarna. Het lijkt me sterk dat zij nog mee gaan doen. Pellè zal of zijn wondersloffen bij Feyenoord kwijt raken, of op een andere manier uitgeschakeld raken. Een ploeg met alleen kluns Lex Immers in de spits gaat natuurlijk razendsnel afdalen.
Blijven FC Twente en PSV over. Waarvan de Eindhovenaren het gevaarlijkst zijn. Maar gezien de nieuwe KNVB-regel waarbij er niet met de scheids mag worden gediscussieerd, zal dat team vol zeikerds snel uitdunnen door schorsingen. Advocaat zal uiteraard ook snel op de tribune belanden. Kortom: Ajax is al zo goed als kampioen. Zeker nu er toch weer zo nu en dan om 14.30 gespeeld wordt.
Viktor Fischer zal strooien met assists en goals. Siem de Jong blijft de meest waardevolle speler, hij blijft constant. Eriksen gelukkig niet. Onze beste speler gaat zeker veel van zijn brille laten zien, maar uiteraard zal hij ook weer mindere potjes spelen. Daarom blijft hij gewoon nóg een jaar in Amsterdam.
Jody Lukoki blijft de cultheld, maar zal ook iets effectiever worden. Hij zal nog drie á vier assists op zijn geweten krijgen en een goal. Zijn liedje wordt hoe dan ook de enige echte Ajax-hit van dit seizoen.
Van Steaua Boekarest wordt thuis met 2-1 gewonnen. Na een moeizame 2-2 in Roemenië speelt Ajax vervolgens tegen Chelsea. Thuis wordt het nog 1-1, maar uit in Londen gaan we met 3-1 de boot in. De finale in Amsterdam wordt dus niet gehaald. Wel speelt Eriksen deze wedstrijden zodanig dat er toch een klein kansje komt op een overgang naar Engeland.
De Bekerfinale in Rotterdam halen we wel weer. Tegen Feyenoord. En door al dat heen en weer gerespecteer is het gewoon weer één wedstrijd. In de Kuip. Dat gaat vervolgens helemaal goed. Ook omdat Ajax in de verlenging met 4-2 wint.
De Klassieker direct na de winterstop krijgt ook een klassieke uitslag: 3-1. Alderweireld, De Jong en een eigen doelpunt. Immers scoort het enige 010-doelpunt – per ongeluk natuurlijk – met zijn knie.
En mocht ik het mis hebben tijdens het terugblikken in mei? Dan is er in augustus gewoon weer een heel nieuw jaar.
De beste wensen alvast.
Lees ook:Vitesse had kampioen moeten worden, zie ik tegen Ajax
Lees ook:Dat stadion waar Nederland tegen Roemenië speelde ken ik niet
Lees ook:Johan Cruijff-schaal niet meer dan een generale repetitie
Lees ook:Hoe gaat Ajax de Kerst in?
Lees ook:Ajax mag vanavond eindelijk gewoon doen waar het goed in is: gelijkspelen