Op 10 maart 2011 stond het Spartak Moskou stadion twee keer drie kwartier in Amsterdam-Zuidoost. De tienduizenden Nederlandse bezoekers waren geen partij voor de decibellen van een paar duizend fanatieke Russen in het uitvak. Honderden ongebruikte ‘André Rieu’-vlaggetjes getuigden dat de Ajax-directie dit niet direct aan had zien komen. Ik eerlijk gezegd wel.
De sfeer bij grote Europese wedstrijden is al heel lang anders dan bij grote wedstrijden in de Nederlandse competitie. Minder. Kaartjes op de langezijde zijn onbetaalbaar en veel mensen met een seizoenkaart komen niet. Te duur. Vaak komen er dan passanten voor in de plaats. Anderhalf jaar geleden tegen Moskou was het dus zo erg, dat er gewoon niemand naar die duurdere plekken kwam. – Even googlen. – Er waren die avond een kleine 33.000 toeschouwers in het stadion. Dus ruim 20.0000 lege plekken. Tijdens een Europees toernooi in de knock-out fase.
Er is sindsdien wel veel aan gedaan. De rem is wat op de prijsstijgingen gegaan. En er is een systeem bedacht waarbij seizoenkaarthouders korting krijgen. Goede ontwikkelingen. Toch ben ik een beetje bang dat de inmiddels heel sfeervolle Arena Europees weer gevaar loopt als er niet goed op wordt gelet. Ajax is sinds Moskou ook twee keer kampioen geworden namelijk. Ik hoop dat die titels de lange termijn-visie niet gaan vertroebelen.
Champions League
Zelf zit ik net nog in de bocht aan de lange zijde, in vak 408. Zo’n beetje boven de cornervlag. Ik weet al lang dat ik naar alle Champions League duels wil. Ik ga namelijk naar alle thuispotjes. Voor Ajax. De tegenstander is bijzaak. Ik hoef nooit een loting af te wachten. Met korting had ik een passe-partout voor drie wedstrijden op mijn eigen plek voor €141 kunnen kopen. €47 per potje. Te duur vind ik. Daarbij verhuis ik zelfs voor de beker liever even achter het doel. Goedkoper en eigenlijk ook wel gezelliger.
Gek genoeg kan ik nu pas vanaf donderdag, ver na de loting, naar alternatieven zoeken. Later en duurder dan mede-Supportersvereniging leden zonder seizoenkaart. Beetje vreemd, maar oké.
De goedkoopste passe-partout gaat €108 kosten. Maar ik betwijfel of ik daar nog kans op maak. Ik neem aan dat alle seizoenkaarthouders van die vakken al voorzien zijn. Ik vrees dat ik in de buurt van mijn €141 ga komen.
Nu de loting is geweest en er likkebaardend is geconstateerd dat het grote tegenstanders zijn, is mijn stoeltje voor die drie potjes namelijk €174,45 geworden met seizoenkaartkorting. Het wordt voor een ander €193,80 na 6 september.
De vijftig meter tussen mijn competitieplaats en het eerste stoeltje van €108 is gevuld met allerlei prijzen er tussenin. Er bestaat dus een kans dat ik voor meer geld op een ‘mindere’ plek kom. Ofwel: er bestaat een kans dat ik niet ga, omdat ik heb gekozen voor een vreemde loterij die is ontstaan voor andere plekken.
Als er nu iemand anders op mijn stoeltje komt is dat voor Ajax gunstig. Die gaat dan namelijk ruim €52 meer ontvangen dan mijn oorspronkelijke €141. Als dit al gebeurt vraag ik me af hoe verstandig dit is met de blik op de toekomst. Het is volgens mij namelijk een typische laten-we-voor-een-keertje-gek-doen prijs. €64 per wedstrijd, per persoon, tweede ring, boven de cornervlag.
Is de blokkade naar het stadion voor jongetjes en meisjes die nu thuis in pyjama door Tobias Sana of Siem de Jong worden betoverd niet te hoog geworden? Alles is rechtstreeks op tv, dan zou stadionbezoek toch juist een stuk toegankelijker moeten worden?
De fantastische sfeer tijdens competitiewedstrijden verdient net als het team een Europees podium. Mochten we Spartak Moskou weer een keer loten, dan is het echt te hopen dat ze zich nooit meer zo thuis voelen als in maart 2011. Ik ben benieuwd.
Lees ook:Ajax – Steaua Boekarest is erg betaalbaar
Lees ook:Ajax loot Werder Bremen in UEFA-cup
Lees ook:Gunstige loting voor Ajax in UEFA Cup
Lees ook:Hoeveel zaaddodend voetbal van Ajax kan een mens aan?
Lees ook:Herbeleef twee Ajaxseizoenen vanaf Stoeltje 63