Stoeltje 63: Hosanna ondanks alles
(mijn column voor Ajaxlife.nl)
De eerste Arenafietstocht van het seizoen is per definitie de mooiste. Weken ben ik er naar aan het aftellen. Sportzomer of niet. En daarin sta ik duidelijk niet alleen. Als ik de route niet zou kennen, had ik blindelings al die wit-rood-witte shirtjes kunnen volgen. We waren er duidelijk klaar voor met z’n allen.
Ook in het stadion was dit goed te merken. Vak410 was helemaal zichzelf. De F-side zag er vreemd genoeg engelachtig uit door uitgedeelde smetteloos witte t-shirts. Op Noord waren de eerste tekenen van de North Up Alliance duidelijk zichtbaar en hoorbaar. Prachtig dat er zoveel activiteiten zijn om de sfeer nog beter te krijgen. En dat is nu al helemaal gelukt. Zelden heb ik het publiek zo enthousiast gehoord bij zo’n enorm slechte wedstrijd. Als Daley Blind niet had gespeeld, was zelfs geen wanklank me opgevallen.
Dit team is niet eens veel kwalijk te nemen. Als dragende spelers vertrekken en er niets voor terugkomt is zo’n wedstrijd zelfs erg voorspelbaar. Hopelijk hebben onze jonge spelers wat opgestoken van de effectiviteit van AZ.
Het was wat frustrerend om lees verder bij Ajaxlife.nl
Lees ook:Hans en Trudy drukken hun stempel niet op Ajax – Real Madrid
Lees ook:Zal Daley Blind de vorm tegen RKC ook in Dortmund behouden?
Lees ook:Blind junior naar Ajax, Grim naar Sparta
Lees ook:Ajax – FC Twente probeerde ik door een Utrechtse bril te zien
Lees ook:Tegen NAC laat Ajax twee weken terug een eeuwigheid lijken