Terug op Schiphol werd ik vorige week overvallen door een vreemde tik van mijn vriendin, ze wilde er nog even blijven hangen voor een kopje koffie. Alsof ik bij het openen van de voordeur word verzocht nog een kwartiertje zo te blijven staan. Tijdens Heracles – Ajax, afgelopen zaterdag, begon ik echter begrip te krijgen

Vroeger werd ons softdrugsbeleid aangehaald om buitenlanders in te lichten over ons gedoogbeleid. Tegenwoordig is er iets veel beters, ons spreekkorenbeleid. Formeel is meedoen aan een kwetsend spreekkoor strafbaar, maar de KNVB – en de betreffende clubs – treden nooit op tegen deze praktijken in stadions. Een enkele keer wordt een uitvak voor een wedstrijd

Als Ajaxseizoenkaarthouder ben ik wel eens verhuisd naar een plek op de tribune met iets beter zicht. Inmiddels sta ik op een wachtlijst voor een goedkopere plek, achter het doel, want wat maakt het allemaal ook uit? Slechte plekken bestaan niet echt in de Arena. Haast jammer de laatste tijd. Gelukkig verandert er voor ruim

De cornervlaggen in het Abe Lenstrastadion zijn Fries. Rood wit blauw gestreept met van die hartjes die zichzelf pompeblêden noemen. Nationalistische arbitrale ondersteuning, ik vind het nog al wat. Lichtelijk eng. Daar hangt meer dan het sc Heerenveenshirt in hoekvlagvorm. Ik moet me niet aanstellen natuurlijk, die Friezen bedoelen er niets mee. Wie is er

‘Het is altijd leuk om van de nummer één te winnen’, iemand in de treincockpit vond het nodig om zijn huishoudelijke mededelingen door de intercom, voor aankomst in Amsterdam, in te leiden met een verwijzing naar het potje. Duidelijk geen Ajacied. De nummer één, daar was niet van gewonnen. De ranglijst bestond even niet.  Op

Bij de laatste thuiswedstrijden van Ajax valt het me telkens op, de There-will-be-haters-campagne op de boarding. Van Adidas dus. De boodschap gaat wat langs me heen, maar het leidt me ook weer af van de wedstrijd, ze hebben me dus wel. Wat is Adidas toch een naar merk. Ben ik nou een hater? Er is

Nergens is het makkelijker om vrienden te maken dan in een kroeg met live voetbal. Universeel geklaag op de scheids, op het vaak bedenkelijke niveau, op het onvermogen van de coach. Het schept een instant band. Uit het niets tegen een wildvreemde over trivialiteiten doorzaniken is ineens de normaalste zaak van de wereld. Gelijkgestemden zijn

Drank en eten bestellen vanaf je stoeltje in de Arena, via een app. Binnenkort kan het in het hele stadion, lees ik via Ajaxlife en AT5. Oké. Makkelijk. Het zal ook zeker mijn leven weer ietsjes aangenamer maken. De kans dat ik het echter zal weten te waarderen is nihil. Ik weet hoe dat gaat.

Via twitter zie ik een foto van een lachende Marc Overmars en een tevreden Andre Onana, die overkomt van de A1 (Under 19) van FC Barcelona. Per direct in plaats van pas komende zomer, zoals de bedoeling was. Een keeper. Ik heb een zwak voor keepers. Vaak is het alsof ze een heel andere sport

Hoezo moet Ajax zo nodig naar Qatar? Oké, Frank en Ronald hebben er gefoebeld, de accommodaties en het klimaat zijn er erg aantrekkelijk. Maar door de niet bepaald frisse aanloop naar het WK2022 hangt er ook een behoorlijk naar geurtje aan. Daarbij is Dennis nog altijd niet van het vliegen. Toch is het kwartje bij

Stoeltje 63: Muts (mijn blog bij Ajaxlife.nl) De bijzonder leuke avond begon al op de Nieuwmarkt. Niet ver van het enorme cocaïne/heroïne-matrixbord van de politie om toeristen te informeren over onze straatgebruiken, zag ik opvallend veel blauw-gele Amsterdam-souvenirmutsen. Van die knusse wollen gevallen met oorflappen en touwtjes. Op die borden had beter gewaarschuwd kunnen worden

Enjoy Responsibly Bij Champions League-wedstrijden gebruikt Heineken tegenwoordig de eigen huisstijl om via boarding ‘enjoy responsibly’ te zeggen. Geniet verantwoord. Meer iets voor Marqt, Tony Chocolonely of Max Havelaar lijkt me. Van zo’n beetje de grootste producent van de meest schadelijke drug op aarde is het op z’n minst wat dubieus. Een roken-is-dodelijkachtige boodschap, maar

Natuurlijk speelde Ajax aardig. 3-1 voelt wat geflatteerd. Maar die goal van Zlatan vertelt het echte verhaal. Paris Saint Germain hoeft niet goed te spelen om te winnen. Als Amsterdammer wil je zoiets simpels nog wel eens vergeten. Dat overkomt zelfs sportverslaggevers van landelijke dagbladen. “Na de gelijkmaker van Klaassen, liet doelman Cillessen een houdbaar

Ajax is voor mij elk jaar de beste club van de wereld, daar heb ik geen award voor nodig. Op 16 december 1984 ging ik een keertje met mijn vader naar De Meer en BAM, de rest van mijn leven Ajaxsupporter. Maar Ajax in 2014 nomineren voor de beste club bij de Global Soccer Awards,

Wat doet Lucky daar tussen die lui in verkleedpakken? (Via @mascotte_lucky)